Oog voor de mantelzorger (casussen)
Je komt al enige tijd bij de familie Groteboer. Hij is 86, zij 82 jaar. Ze waren in het verleden trouwe kerkgangers, maar na de versoepelingen heb je ze nog niet gezien. Je brengt Lichtspoor en mag binnen komen voor een kopje koffie. Als je naar de kerkgang vraagt, reageren ze wat schutterig. Meneer loopt vaker dan anders heen en weer, mompelt soms wat en mevrouw slaakt af en toe een diepe zucht. Je krijgt er een wat onbestemd gevoel bij. Wat doe je?
Mevrouw Kattenbroek woont alleen. Haar man is sinds een klein jaar opgenomen in een zorginstelling. Gelukkig is het vlakbij, ze gaat regelmatig naar hem toe. Ze vertelt dat ze blij is dat ze dat nog doen kan en dat haar man altijd naar haar zit uit te kijken. Hij kan er maar moeilijk wennen. Regelmatig neemt ze wat lekkers mee, want het eten daar vindt hij maar niets. Het valt je op dat ze er wat slordiger uitziet dan je van haar bent gewend en dat ze onrustig is. Ook lijkt ze wat afgevallen. Wat doe je?
Mevrouw van Vuuren (81) is al lang weduwe. Haar jongste zoon is geboren met het syndroom van down. Hij woont in de buurt, maar komt ieder weekend thuis. Ze komen dan ook samen in de kerk. De andere kinderen wonen wat verder weg en, zo vertelt ze, hebben het erg druk. Je vraagt je af hoe deze moeder het volhoudt. Wat doe je?
Alide Snitselaar
Gastenbegeleider bij Pastoraal Diaconaal Centrum De Herberg